Tahrip Gücü Yüksek

beni bu denli senli yok edemezsin onun elleri ile

bana bunu yapamazsın o eller kirli bedenlerinde

hani kırılan umutlarım mı bulutlarsa sahi dağılan
bir yerlerde üstüne aralanan perdelerse sevgilim
ağaran yalnızlığım mı

ya bağıran ya yine sessiz sedasız seni çağıran ki

ayıp ettiğim ne bu denli kaybettim bizi bir de onu
sevdiğine inanmadım hiç benden çok sevemedin
ya da


asfaltlarca koştum kaç araba geçti üzerimden de

kaç yalnızlık ezildim böyle güz promil sarhoştum

içim aynı yağmuru bir için dinmişti olan olmuştu
biten bitmişti isyan son deliliğini de etmişti aşka

tahrip gücü yüksek bir ayrılık alçak bir başlangıç

belki de bu kare gözümün önünde çaresiz ki inat
sözümün bittiği yerde öylesine sevişmeler hayat


ne soluduğumuzu biliyoruz bu solmalarda ne de

bu solmalarda ne solduğumuzu çok susuzuz biz

sadece en biteviye yalanlar söylüyoruz estiğimiz
nankörlük ediyoruz gecelere başka bir şey değil

dağıldığımız şehirleri topluyoruz bir bir batmalar
gözlerimizi kapatınca kaç yolu gözlüyoruz böyle

kaç sağda kaç solda kocaman adamlar ölüyoruz
hâlâ
ne kadar kalırsak o kadar gidiyoruz işte ya da ne

ne kadar kalırsak o kadar bitiyoruz bu hallerinde


kalbim

sevme bir daha sakın kimseyi sevme bir eylül ile

...



19 Eylül 2007 İstanbul